Blijf in Bed

(10/03)

Californië werd op een ochtend wakker en kwam tot de ontdekking dat het werd geregeerd door een gigantische kakkerlak. Het is officieel: we leven nu in een Kafka roman-hoewel zelfs Kafka de gebeurtenissen die ons zover hebben gebracht niet zou kunnen hebben voorspeld. Om eerlijk te zijn is Schwarzenegger geen extreem geweldadige, bevroren, vrouw-onvriendelijke robot die uitsluitend woorden met één lettergreep kan uitspreken. He speelt dat alleen maar in de film. In werkelijkheid is hij-nou, we weten nu allemaal wel wie hij is.

Het enge is dat de mensen van Californië het ook wisten. Er zijn aanwijzingen dat waarnemingen van opiniepeilingen hebben aangetoond dat zijn ondersteuning in het kielzog van de onthullingen van de afgelopen week achteruit is gegaan. Opiniepeilingen zijn natuurlijk bedrieglijk, maar als dit klopt dan waren de verkiezingen net op tijd. De Republikeinen zijn er handig in geworden dit soort kansen aan te grijpen en ze ten volle uit te melken.

Hetgene waar men aan moet denken is dat het op nationale schaal stukken erger is. Ik weet niet of het onszelf herinneren aan het feit dat er nog steeds oorlogscriminelen in het Witte Huis rondhangen, ongeacht wat er in Californië is gebeurd, en dat er nog steeds overal ter wereld misdaden tegen de mensheid in onze naam worden gepleegd, het er makkelijker of moeilijker op maakt uit bed te komen. Een in de hoek gedreven hond mag dan misschien gevaarlijk zijn, maar het is belangrijk te onthouden dat alles om hen heen echt inelkaar aan het storten is. Geen enkele pseudo-kracht die uit Arnolds testosteron-oppepper voortvloeit kan worden vergeleken met de high die ze hebben gekregen van het liegen om een oorlog te beginnen en de tragedie van de aanslagen van 11 September.

Zo lang we een adolescent politiek system hebben dat gebaseerd is op indiviuele persoonlijkheid zullen we nooit immuun zijn tegen zulke uitbraken van massadomheid. Veranderingen zijn noodzakelijk om de manipulatie die geld en de media kunnen kopen te beteugelen, alsmede de aandacht van ons politieke systeem opnieuw op politiek te laten vestigen: het streven naar beleiden en oplossingen die van voordeel zijn voor de overwegende meerderheid van de mensen. Wat een nieuw idee!

Ik moet toegeven dat het deze morgen nog erg ver weg lijkt, zelfs als we Californië negeren. Het machthebbende gezelschap is werkelijk buiten controle geraakt en is nu ook nog in paniek geraakt, wanhopig, gemeen en wraakzuchtig. Ik zeg dit niet jubelend-om Martha Stewart tegen te spreken: het is niet iets goeds. Ze zijn gokkers uit de grond van hun hart en nemen enorme risico's met ons geld, onze reputatie en onze toekomst. Ze hebben er geen moeite mee Syrië binnen te vallen als het lot hen niet gunstig is gezind in Irak, Afganistan of waar dan ook.

Nee, we hebben werkelijk geen enkel recht in bed te blijven. Zelfs wanneer het oude spreekwoord waar is, het probleem met democratie is dat iedereen krijgt wat hij verdient-behalve de "verkiezing" van Bush natuurlijk, toen de meederheid, helaas, niet zegevierde-we hebben nog genoeg te doen. Er is teveel te doen, of in het geval van deze krankzinnige regering, teveel dat moet worden voorkomen. Maar wij Amerikanen moet wel eens onze ogen openen voor de schade die in onze naam wordt verricht. De wereld deinst deze morgen met net iets meer schok en ontzag terug; het feit dat gewone mensen zowaar voor deze nachtmerrie hebben kunnen stemmen vonden buitenlanders altijd het moeilijkste te begrijpen. Maar het is essentieel te onthouden dat we bijna altijd in een vacuum stemmen. Als er ooit een echte keuze gegeven wordt zouden Amerikanen op een dag misschien zelfs de juiste beslissing kunnen nemen. Sta op-je komt te laat op je werk.

^ Top ^

Welch woont en schrijft in Salem, Massachusetts, USA, met zijn vrouw, Julia Nambalirwa-Lugudde. Samen leiden zij The Greenhouse School. Hij is op de radio te horen geweest [interview hier beschikbaar]. Vroegere artikelen zijn beschikbaar op danielpwelch.com. Wij zouden het erg op prijs stellen als u een link naar ons opstelt.